Hoe aardig is het als een zoon of dochter boodschappen voor zijn moeder doet. 

Maar wat als je als buitenstaander merkt dat moeder daar helemaal niet zo blij mee is? En zelfs wat verdrietig lijkt? Als je signaleert dat er erg weinig boodschappen in huis zijn, er nergens een bonnetje te vinden is en moeder misschien ook niet meer weet waar haar pinpas is? Wat doe je dan met dat onderbuikgevoel dat er iets misschien niet helemaal goed gaat? Met wie kun je dit bespreken? Waar kun je dan terecht voor advies?

Dat kan bij ons!